Dit. Een blogsite puur voor mij. Ik heb ‘m min of meer cadeau gekregen; voor mijn 50e verjaardag. Vroeger prutste ik rond op louterlou.com, maar daar ben ik op de een of andere manier uitgegroeid. Te oud voor semi-puberale pre-50 shizzle. Sinds november 2017 heb ik daar dan ook niets meer gepost. De meeste van mijn schrijfsels verschenen daarna op HoeVrouwenDenken.nl (en verschijnen daar nu nog steeds), maar dat is een groter platform, een prachtig online magazine, waar ik niet steeds mijn allerpersoonlijkste gedachtegangen, overgangsmisère en andere middelbare onbenulligheden kan posten. Hier wel.
Hier kan ik mijn ei kwijt, nu die andere eieren zo goed als op zijn. De liefste en fijnste man ter wereld, Luuk Koelman, heeft de basis van deze site (URL, theme) opgezet, de rest heb ik zelf ‘ingericht’ (lees: volgepropt). Raak ik ook eens vertrouwd met de wereld van WP5.0+ en Gutenberg. En dat op mijn leeftijd!
De aanleiding was overigens een kaart die ik voor mijn verjaardag kreeg, van mijn tante Trees en ome Theo. Daarop stonden, in het mooie handschrift van Trees, twee knallers van woorden geschreven:
RUSTIG DOORGAAN
Treffender kon het niet, want dat was precies mijn plan voor ’t leven na mijn Sarah-dag. En het domein bleek nog vrij te zijn ook. Hoera!
Dus hier ben ik.
Like a phoenix from the blog ashes.
Dat.
