Even vooraf een excuus (want dat hoort tegenwoordig) aan alle bevriende mannen met baarden: Sorry. Dit is een opiniestukje. Enkel MIJN opinie dus. Maar het moest er even uit. Ik houd nog steeds van jullie, maar gewoon totaal niet van snorren en baarden.
De tweede helft van oktober stoptober is inmiddels alweer een stuk gevorderd. Dat betekent dat het afgerond alweer (zowat) november is. Of liever gezegd: Movember. Met de ‘Mo’ van ‘Moustache’. Snor dus. November is (al sinds 2003) dé maand, waarin moderne mannen onder lichte sociale druk besluiten om hun bovenlipbeharing en vaak ook nog hun onderkinoerwoud lekker te laten groeien, in plaats van af te scheren. De hele maand lang! Eind november mag ie er pas af.
Dat alles om matig mysterieuze redenen, die niets te maken hebben “lekker warm in koude dagen” en alles met “awareness” voor typische mannenziekten, zoals prostaat- en teelbalkanker. En vanzelfsprekend heeft het óók te maken met een bak geld in het laatje van de stichting Movember. Overigens zijn in de laatste jaren medische mannenzaken als depressies en bipolaire stoornissen toegevoegd aan het oeuvre van de Movember-partij, want het schijnt dat mannen daar heden ten dage véél vaker last van hebben dan vrouwen (huh?).
Dit krampachtige snorrebaardengedoe doet me ongewild toch een beetje denken aan die tenenkrommende hartjes- en alcoholspelletjes op social media, waarmee steeds weer zogenaamd borstkanker-awareness gegenereerd moet worden. Helpt geen zak, maar is wel vreselijk confronterend voor degenen die daadwerkelijk onder de ziekte te lijden hebben. Sneue, zinloze, niet eens ludieke acties, die werkelijk nergens op slaan. Maar hey, alles voor de clicks.
Vorig jaar had ik het er in het kader van No-Nut-November (ja, dat bestaat ook) al even over, want in mijn ogen is dit dus wéér zo’n zinloos gebeuren om geld los te peuteren voor iets, waar eigenlijk van overheidswege gewoon geld vrijgemaakt zou moeten worden. Geld dat steeds weer in belangrijkere doeleinden gestoken wordt, zoals – ik noem maar iets – wachtgelden voor overbodige politici, mondkapjes en vaccinaties, of joint strike fighters. Maar helaas, ook met Movember schiet je dus geen (teel)bal op.
Bovendien worden genoemde mannenziektes wel degelijk al lang uitvoerig onderzocht (it’s still a man’s world, after all). Wist je dat praktisch álle medicijnen in deze wereld zijn hoofdzakelijk gericht zijn op volwassen mannen? Dat voor vrouwen heel andere medicaties en vooral ook andere doseringen nodig zijn, wordt blijkbaar nog steeds niet zo belangrijk gevonden, laat staan onderzocht of getest. Laten we daarvoor eens actie voeren! Bovendien wordt voor zeldzame ziektes als ALS of neuroblastoom al helemaal geen geld vrijgemaakt, want dat levert geen zak op. Te weinig “slachtoffers”. Hoe bitter.
Maar wat mij eigenlijk nog veel meer interesseert dan die ‘geef geld, maakt niet uit voor wat’ shizzle, is de modegril zelf. Want óveral waar je kijkt, laten mannen hun baarden en snorren staan. Ook zonder Movember. Weliswaar slechts tot op het punt waar je van een “zesdagenbaard” kunt spreken (het driedagengeval is sowieso uit), maar toch. Wát een vreselijke modetrend. Vroeger was het alleen George Clooney, nu is het zelfs de nieuwslezer, Frans Timmermans en andere politici, de buurman, de bankhangende koffietijdflippo’s op tv en Zelensky. De ene onverzorgde, stoppelige baardman na de andere struikelt over je netvlies. Waaróm in godsnaam?
Er wordt wel eens gezegd dat de baard de handtas van de man is. Een – alleszins discutabel – “statussymbool” waarin je al dan niet bewust een hele hoop cosmetische rommel met je mee kunt torsen. Dat is wat mij betreft dan ook de enige positieve ‘functie’, want verder vind ik het he-le-maal niks. Sorry heren, maar een man met stoppelbaard zoenen, dat is alsof je probeert om een egel schoon te likken. En down under mag een man met baard bij mij al helemáál niet aan de slag; mijn yoni is van nature al rood genoeg.
Ik vind gezichtsbeharing werkelijk bij IEDERE man een enorme libido-killer. Grote Smurf is nu eenmaal ook niet sexy. Of wel dan? Daarnaast ziet een man er door een baard in één klap minstens vijftien jaar ouder uit. En met een snor minstens twintig. Daarom ben ik voor gladgeschoren. Geen pornobalkje boven je lippen, geen pleeborstel à la au Timmerfrans, geen liksikje op je kindeukje. Want: lelijk, lelijk, lelijk.
Dus mannen: wees niet lui, scheer die hele handel af en doneer gewoon aan een goed doel naar eigen keuze als je per se ergens geld in wilt steken. Zie je er meteen ook stúkken beter uit.
No Moustache. NoMoVember. That’s all you guys need to remember.
