De tips om een heus compliment te geven op Wereld Complimentendag smijt ik mooi in een donkere hoek. Ik doe het gewoon lekker massaal. Bij deze dus een groot compliment voor jullie allemaal: (lees daarvoor het stuk tot het einde).
O, kom er eens kijken… (want er is voetbal op tv!)
Voetbal op tv is gewoon vreselijk. Alleen de geluiden al. Dat joelende publiek, die blèrende reporters, die trommels, afschuwelijk. En al die divisies, liga's, en tabellen - ik snap er geen hout van. Ik was dus ook niet van plan om het WK te kijken. Het kwam anders.
Anyone?
Wanhoop. Machteloosheid. Pijn. Vertwijfeling. Alles vloeit door elkaar in mijn hoofd. En het gevoel dat niemand nog naar iemand luistert, maakt me murw.
Eindelijk onder de zoden
Vandaag is het dan eindelijk zover. royale mensje gaat onder de zoden. As we speak, so to say.
Tien dagen van verplichte - zowat wereldwijde - staatsrouw lopen op hun einde. Thank God. Mogen we ons eindelijk weer legitiem met de meer wereldse zaken bezighouden.
The Queen is omnipresent (maar echt, moet dat nou?)
The Queen is dead. En ineens is alles wat er verder nog misgaat in de wereld, volledig onbelangrijk geworden. Noem me gevoelloos, maar ik snap deze tsunami van - in mijn ogen hypocriete - globale rouw totaal niet.
Bang voor de Bom?
Bang voor de bom? Ik niet (meer). Ik kan er toch niets aan veranderen. Die afhankelijkheid van ouwe, seniele zakken aan de wereldtop is k*t, maar verder kun je het best maar gewoon gaan slapen. Morgen weer een dag. Of niet.
Denk je dat je van die verhipte complottheorieën af bent…
Uiteindelijk is deze oorlog dus ook niets meer dan de volgende splijtzwam. Families vallen alwéér uit elkaar, vrienden vliegen elkaar opnieuw in de haren. Eerst corona, nu de oorlog.
Ach, het zal allemaal wel goed gaan, toch?
Hoe vaak lees je niet in een opinieartikel: “In het gunstigste geval…” en dan komt het bijbehorende scenario, waarbij een uitermate ongunstige aangelegenheid tóch nog weer goed komt. Maar helaas is dat maar zelden het geval. Logisch ook; je wordt immers doodgegooid met goeroes die prediken dat je positief moet blijven denken, altijd weer optimistisch moet zijn. Maar de kans dat het daadwerkelijk allemaal helemaal goed gaat, is veel kleiner dan dat het toch alsnog een beetje fout...
Sleepless from the battle (blauw van auw)
Gisteravond keek ik, tegen beter weten in, toch weer het nieuws. Had ik 't maar niet gedaan. De nieuwslezer waarschuwde vooraf uitdrukkelijk dat de navolgende beelden schokkend zouden zijn. Toch bleef ik kijken. En nu kan ik weer niet slapen...
Een échte vluchteling?
"From Ukraine to here?" vraag ik nogmaals uitdrukkelijk, wetende dat Oekraïense mannen van zijn leeftijd het land niet eens uit mogen. Die moeten vechten. Tegelijkertijd graaf ik al rond in mijn geweten: waarom ik dit wil weten? Maakt het wat uit waar hij vandaan komt?
Machtsgeile narcisten aan de top, vergif voor de wereld (Vrouwendag)
Narcistische mannen met (veel) macht zorgen voor seksisme, misogynie, homofobie, uitbuiting, onderdrukking en algehele vijandigheid. Daarom pleit ik op deze Internationale Vrouwendag gewoon maar eens voor een internationaal verbod op mannen aan de top.
Gestoorde gek!
De geschiedenis keer op keer verdraaien, zodat deze in jouw verhaal past, in het narratief dat je navolgende acties rechtvaardigt, dat is nu precies het hele euvel van de wereld. En dan niet alleen in de niet-westerse.